Praat buitenlands met me
Op mijn vrijwilligerswerk is sinds kort een nieuwe man werkzaam. Hij komt uit het buitenland en heeft erg moeite met de Nederlandse taal. De man maakt een imposante indruk. Zijn gezicht is getekend, hij is een harde werker en fysiek breed gebouwd. Achter zijn altijd vriendelijke glimlach gaat een wereld vol gemis en herinneringen verscholen. Ik heb een zwak voor mensen die vraagtekens oproepen of op wat voor wijze dan ook afwijken van de ‘norm’. Zijn afkomst en verhaal maken mij nieuwsgierig.
Tijdens de pauze worden er vragen gesteld en ervaringen uitgewisseld. Ik probeer mij voor te stellen hoe deze beste man in zijn eigen thuisland grootse verhalen vertelt en daar samen met vrienden bulderend om lacht. Hij zou geliefd zijn en gewaardeerd worden om zijn vermakelijke anekdotes. Terug in de realiteit zie ik het verdriet in zijn ogen. Hij snapt het niet. Zijn naam valt en er wordt gewezen. De prater had geen kwaad in de zin en de inhoud van zijn opmerking was onschuldig.
- Wat kan de zender doen om een boodschap duidelijk (aan jou) over te brengen?
- Wat heb je als ontvanger nodig om deze informatie te vertalen?
- Hoe merk jij aan jezelf wanneer communicatie stroef verloopt?
- Wat merk je aan de ander, welke emoties komen los?
- Hoe is dit in de toekomst te voorkomen?